ODWOŁANIE

od wyniku rozpatrzenia skargi wniesionej do Prezesa Sądu Okręgowego we Wrocławiu

Na podstawie art. 127 kpa wnoszę o ponowne rozpatrzenie mojej skargi z dnia 31 marca 2011 roku z powodu pobieżnego jej potraktowania, nie odniesienia się do wielu zastrzeżeń w niej podniesionych oraz zaistnienia rozbieżności faktologicznych. 

Skarga została wniesiona na podstawie art. 227 kpa z powodu zaniedbania lub nienależytego wykonywania zadań przez właściwe organy albo ich pracowników, naruszenia praworządności lub interesów skarżących, a także przewlekłe lub biurokratyczne załatwianie spraw (treść skargi w aktach sprawy).

Na podstawie § 15 ustęp 1 Uchwały Nr 132 Rady Ministrów z dnia 28 listopada 1980 roku w sprawie organizacji przyjmowania, rozpatrywania i załatwiania skarg i wniosków zgłoszona skarga powinna być rozpatrywana i załatwiana z należytą starannością, wnikliwie i terminowo, a w związku z § 15 ustęp 2 tejże ustawy załatwienie skargi powinno być poprzedzone rozpatrzeniem wszystkich okoliczności sprawy oraz wiązać się z rozstrzygnięciem, wydaniem poleceń lub podjęciem innych stosownych środków, w celu usunięcia stwierdzonych uchybień i w miarę możliwości przyczyn ich powstania oraz zawiadomienia w sposób wyczerpujący skarżącego o wynikach rozpatrzenia.

Na podstawie § 16 tejże ustawy wynika też, że o przedmiocie skargi decyduje treść skargi, a nie jej tytuł.

Należy również zaznaczyć, że skarga dotyczy działalności sądowej, a tu należy uwzględnić niezawisłość sądów uwarunkowaną przede wszystkim niezawisłością sędziowską (art. 178 ust. 1 Konstytucji) z której wynika, że przy rozpatrywaniu sprawy sądowej i wydawaniu orzeczenia sędzia jest niezależny, nie podlega nikomu, nawet najwyższym organom państwowym. Ma jedynie obowiązek kierować się przepisami prawa.

Jednakże w osiągnięciu pełnej niezawisłości sędziowskiej nie sprzyja uregulowanie przewidujące, że istnieje możliwość przeniesienia sędziego na inne miejsce służbowe (art. 75 Ustawy z dnia 27 lipca 2001 roku – Prawo o ustroju sądów powszechnych lub § 49 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 23.02.2007 r. Regulaminu Wewnętrznego Urzędowania Sądów Powszechnych). Szczególnie jest to widoczne, kiedy zmiana sędziego (zaistniała bez wpływu stron), dokonywana jest na etapie orzekania wyroku, a nowy sędzia pojawia się w dniu orzekania wyroku, unieważnia ustalenia poprzedniego sędziego wypracowane przez dwa lata postępowania sądowego i te unieważnienia mają istotny wpływ na przebieg postępowania sądowego, co miało miejsce w sprawie 1 C 113/10 dotyczącej skargi.

Mając na względzie wymienione wyżej prawne wymagania dotyczące zasad rozpatrzenia skargi odnośnie należytej staranności, wnikliwości z ujęciem wszystkich okoliczności poruszonych w skardze należy stwierdzić, że powiadomienie skarżącego pismem z dnia 18 kwietnia 2011 roku o wynikach rozpatrzenia skargi nie spełnia tych wymogów. Pierwsza i druga strona treści tego powiadomienia jest powtórzeniem, a właściwie skrótem faktów przytoczonych w mojej skardze, z tą różnicą, że nie podano już odniesienia do akt sprawy w numerach akt, co uniemożliwia już umiejscowienie przedstawionych faktów w aktach sprawy, a ponadto rodzą się następujące dodatkowe pytania, które wymagają odpowiedzi:

• jak to się stało, że w dniu 6 lipca 2010 roku zostaje wysłane pismo z Sądu do biegłego sądowego Janusza K. (karta nr 126 w aktach sprawy) ze zleceniem sporządzenia w terminie 1 miesiąca opinii na okoliczność ustalenia wysokości czynszów dzierżawnych, w załączniku przesłano akta sprawy o sygn. akt 1 C 113/10, a 4 miesiące później, w dniu 26 października 2010 roku, do tego samego biegłego Janusza K. zostaje ponownie wysłane to samo zlecenie (który już w pierwszym przypadku nie potrafił dokonać ekspertyzy), zamiast do wskazanego przez sędziego referenta Grzegorza R. (na mocy Zarządzenia z dnia 3 września 2010 roku - karta nr 133 i 134 w aktach sprawy) biegłego sądowego mgr inż. Stanisława F.?

• o jakich to dokumentach mówi rozpatrzenie skargi z dnia 18 kwietnia 2011 roku, które były żądane przez Sąd i wpłynęły w dniu 10 styczna 2011 roku i w dniu 14 stycznia 2011 roku oraz jaką miały wagę dla przebiegu sprawy? Rozpatrzenie skargi tego nie precyzuje.

Ponadto mając na względzie prawny wymóg starannego i wnikliwego rozpatrzenia pełnej treści skargi, nie można przyjąć również postawione uwarunkowanie skarżącemu w rozpatrzeniu skargi z dnia 18 kwietnia 2011 roku, a dotyczące możliwości rozpatrzenia skargi w sprawie postępowania sekretarza sądowego, dopiero po wniesieniu oddzielnej takiej skargi. Skarżący domaga się rozpatrzenia całej skargi w myśl obowiązujących przepisów prawnych , a nie wybranych jej części, w toku odrębnych postępowań.

Rozpatrzenie skargi stawia też błędną tezę, jakoby skarżący postawił zarzuty asystentowi sędziego panu Grzegorzowi R. i poucza skarżącego, aby złożył również oddzielną skargę na tego asystenta w trybie odrębnego postępowania. Pragnę podkreślić, że z treści skargi (od strony trzeciej u dołu do strony czwartej u góry) skarga w sposób niezaprzeczalnie jasny podkreśla prawidłowość wykonania przez asystenta sędziego Zarządzenia z dnia 3 września 2010 roku (karta nr 133 w aktach sprawy) w postaci wskazania w dniu 20.09.2010 roku (karta nr 134 w aktach sprawy) biegłego sądowego w osobie pana mgr inż. Stanisława F. do wykonania postanowienia Sądu z dnia 7 czerwca 2010 roku. Powstaje jedynie pytanie, dlaczego jego wskazanie nie zostało wzięte pod uwagę, natomiast wskazano po raz drugi tego samego biegłego Janusza K. do sporządzenia opinii, do którego zlecenie wysłano już 4 miesiące temu (karta nr 126 w aktach sprawy) i nie wykonał on wówczas tego zlecenia?

Wydaje się, że przy braku wykonania opinii biegłego sądowego, na co było aż 9 miesięcy czasu, najlepiej było najwidoczniej zmienić sędziego, który odrzuciłby potrzebę wykonania takiej opinii i obciążyć powoda kwotą 600 zł zwrotu kosztu procesu na poczet pozwanego, ukrywając faktycznie odpowiedzialność za nieuzasadnioną przewlekłość postępowania (wszczętego w dniu 5 października 2009 roku złożonym pozwem i zakończonego oddaleniem pozwu w dniu 30 marca 2011 po 18 miesiącach przyjęcia i rozpatrywania tego pozwu). Podnieść należy, że dwa lata bezskutecznego postępowania ze znamionami nieuzasadnionej przewlekłości, narażające powoda na koszty spowodowane dwuletnim daremnym oczekiwaniem na rozpatrzenie sprawy i w związku z tym dwuletnim narostem zaległości za spłatę spor nych kosztów wraz z odsetkami jest już zbyt dużym obciążeniem w stosunku do powoda i jego rodziny.

O braku staranności i wnikliwości rozpatrzenia skargi, jak nakazuje wspomniana wcześniej Uchwała Rady Ministrów, wskazuje dobitnie tylko jedno zdanie odnoszące się rozpatrzenia skargi, cytuję z treści pisma z dnia 18 kwietnia 2011 roku:

Mając na uwadze okoliczności faktyczne w sprawie (nie podano dokładnie, jakie przemawiają za odrzuceniem skargi),

iż zarzuty Pana zawarte w piśmie z dnia 31 marca 2011 r. nie zasługują na uwzględnienie (nie podano, jakie nie zasługują)

albowiem nie mają potwierdzenia w aktach sprawy (nie podano, jakie dokumenty w aktach sprawy przemawiają za odrzuceniem postawionych w skardze zarzutów).

Stwierdzić należy, że takie jednozdaniowe rozpatrzenie skargi, bez wprowadzenia dowodowego w nawiązaniu do treści skargi i postawionych zarzutów, można zastosować do całej palety skarg i to bez zaglądania do ich treści. Z związku z powyższym wspomniane rozpatrzenie skargi zasługuje również na odrzucenie, ponieważ nie jest wystarczające i nie prowadzi do wyjaśnienia istoty sprawy, a także jest niezgodne z zasadą rozpatrywania skarg i wniosków zawartą w Uchwale.

Warto też wspomnieć o dość często pojawiających się w skargach, będących domniemanymi i nieuprawnionymi sugestiami, prowadzącymi do zbagatelizowania skargi, iż jakoby skarga mała wynikać z niezadowolenia z rozstrzygnięcia sprawy, a także z nieznajomości procedur cywilnych (bez wskazania, jakich). I w tym rozpatrzeniu skargi znajduje się taka myląca i nieuprawniona sugestia, która nie prowadzi do należytej staranności i wnikliwości rozpatrzenia skargi, lecz służy do spowodowania pewnych sugestii, jakoby skarga była nieważna, niewarta jej poświęcenia i czasu.

Dodać należy, że złożenie wyjaśnień przez Prezesa Sądu, nie biorącego w zaskarżonej sprawie udziału oraz przez Przewodniczącego I Wydziału Cywilnego, którego decyzją była zmiana sędziego jest działaniem nie wystarczającym na pełne rozpatrzenie wszystkich okoliczności skargi i nie prowadzi do wyjaśnienia wszystkich aspektów skargi, a więc jest kolejnym dowodem zbyt pobieżnego jej potraktowania i również z tego powodu rozpatrzenia skargi zasługuje na odrzucenie.

Nawiązując do zachowania nowego sędziego na rozprawie (o którym mowa w treści skargi), który pojawił się dopiero w dniu orzeczenia wyroku, podkreślić należy, że narusza to powagę sądu i zasługuje na podjęcie pewnych kroków, aby to się już nie powtórzyło. Na takie zachowanie w instytucji publicznej nie powinno być miejsca.

Pozostaje również sprawa nie wyjaśnionego do tej pory braku 15 kart akt sprawy i nadpisanych następnych kart oraz wielu innych nieprawidłowości wspomnianych w skardze, do których w rozpatrzeniu skargi w ogóle się nie odniesiono, a więc decydując za jej odrzuceniem w postępowaniu odwoławczym.

Z związku z powyższym wnoszę o odrzucenie tak ubogiego, niewnikliwego i pobieżnie wykonanego rozpatrzenia skargi i skierowanie jej do ponownego rozpatrzenia.

Ponadto korzystając z art. 133 kpa pragnę wskazać na dotychczasową zawartość akt sprawy związanych ze skargą:

1. skarga z dnia 31 marca 2011 roku

2. akta sprawy I C 113/10 Sądu Rejonowego dla Wrocławia – Krzyków

3. rozpatrzenie wniesionej skargi z dnia 18 kwietnia 2011 roku

4. odwołanie od wyniku rozpatrzenia skargi z dnia 25 kwietnia 2011 roku

Z wyrazami szacunku

mgr inż. Waldemar Wietrzykowski

1. Rzecznik Praw Obywatelskich, Aleja Solidarności 77, 00 - 090 Warszawa

2. Klub Parlamentarny Platforma Obywatelska, ul. Wiejska 4/6/8, 00-902 Warszawa

3. Klub Parlamentarny Prawo i Sprawiedliwość, ul. Wiejska 4/6/8 00-902 Warszawa

4. Klub Parlamentarny Sojuszu Lewicy Demokratycznej, ul. Wiejska 4/6/8 00-902 Warszawa