Ponadto wnoszę kolejne następujące wątpliwości:

1. Postanowienie Sądu z dnia 30 marca 2011 roku, sprzeczne z wcześniejszym prawomocnym postanowieniem Sądu z dnia 7 czerwca 2010 roku, nastąpiło w trakcie 9-miesięcznego bezskutecznego oczekiwania na realizację wcześniejszego postanowienia. Warto zaznaczyć, że postanowienie z dnia 30 marca 2011 roku zapadłe w dniu wyroku, anulujące poprzednie (obowiązujące 9 miesięcy) postanowienie, zostało podjęte bez zaistnienia dodatkowych okoliczności i dowodów w sprawie. Inaczej mówiąc okoliczności dowodowe i faktologiczne przy powzięciu obu postanowień, sprzecznych ze sobą, były takie same, tym bardziej, że na realizację pierwszego postanowienia z dnia 7 czerwca 2010 roku zostały zużyte następujące środki i czas Sądu na jego realizację:

- zarządzenie Sądu z dnia 21 czerwca 2010 roku (karta nr 110 w aktach sprawy) o zleceniu sporządzenia stosownej opinii biegłego w terminie miesiąca,

- wysłanie przez Sąd w dniu 6 lipca 2009 roku zlecenia dokonania opinii do biegłego sądowego Janusza K. (karta nr 126 w aktach sprawy),

- wysłanie przez Sąd w dniu 6 lipca 2009 roku zlecenia dokonania opinii do biegłego sądowego Joanny N. (karta nr 127 w aktach sprawy),

- wysłanie przez Sąd w dniu 12 sierpnia 2010 roku zlecenia dokonania opinii do biegłego sądowego Michała A. (karta nr 130 w aktach sprawy),

- zarządzenie Sądu z dnia 3 września 2010 roku (karta nr 133 w aktach sprawy) w sprawie ustalenia biegłego sądowego do sporządzenia opinii, skutkiem którego został wytypowany biegły sądowy mgr inż.Stanisław F. do sporządzenia opinii,

- zarządzenie Sądu z dnia 12 listopada 2010 roku (karta nr 137 w aktach sprawy) , aby wysłać dodatkowe zapytanie do Urzędu Miejskiego Wrocławia i do JOT-BE Nieruchomości z prośbą o udzielenie w terminie 7 dni informacji o stawkach za dzierżawę za grunt dotyczących przedmiotowego gruntu.

2. Budzi wątpliwość brak realizacji postanowienia z dnia 7 czerwca 2010 roku w postaci wykonania opinii biegłego sądowego, pomimo podjęcia odpowiednich działań Sądu w tej sprawie w postaci trzech zarządzeń Sądu (z dnia 21 czerwca 2010 roku, dnia 3 września 2010 roku oraz dnia 12 listopada 2010 roku) oraz wysłania zleceń do kolejnych biegłych sądowych (Janusza K. i Joanny N. w dniu 6 lipca 2009 roku, Michała A. w dniu 12 sierpnia 2010 roku oraz ponownie do Janusza K. (Zarządzeniem z dnia 22 listopada 2010 roku) w okresie aż 9 miesięcy. Budzi wątpliwość też nie wysłanie zlecenia do mgr inż. Stanisława F. wskazanego w dniu 20 września 2010 r. (na podstawie Zarządzenia z dnia 3 września 2010 roku) lecz ponownie do biegłego Janusza K., do którego wysłano już to samo zlecenie w dniu 6 lipca 2009 roku (karta nr 126 w aktach sprawy) i nie pojął się wówczas tego zlecenia.

3. Budzi wątpliwość niekompletność akt sprawy w postaci braku 15 kart sprawy od nr 111 do nr 125 oraz nadpisywane numery kart następnych. Warto zaznaczyć, że akta sprawy były wysyłane jako załącznik do zlecenia wykonania opinii biegłego do osób trzecich nie będących uczestnikami postępowania (art. 9 kpc), bo nie związanych wykonaną opinią biegłego, a nawet nie posiadających statusu biegłego sądowego (karta nr 128 w aktach sprawy).

4. Budzi wątpliwość podstawa prawna oddalenia pozwu przez wyrok Sądu z dnia 30 marca 2011 roku, a jest nią art. 189 kpc. Warto zwrócić uwagę na fakt, że na artykuł ten powołano się w prawie 2 letnim postępowaniu sądowych dwa razy. Pierwszy raz powołała się w sposób nieuprawniony i niezgodny z Zarządzeniem z dnia 12 listopada 2010 roku (karta nr 137 w aktach sprawy) sekretarz sądu Anna Ł. w dniu 16 grudnia 2010 roku, po przeszło roku od wszczęcia postępowania sądowego (karta nr 139 w aktach sprawy) zmieniając samowolnie treść pisma z wysłanym zapytaniem, a drugi raz w dniu 30 marca 2011 roku stał się on powodem oddalenia pozwu przy orzekaniu wyroku. Warto zaznaczyć, że budzi wątpliwość bardzo skomplikowane wyjaśnienie zastosowania art. 189 kpc. w stosunku do powództwa, odbierające powodowi możliwość dochodzenia sporu na drodze sądowej. Biorąc pod uwagę, że Istotą powództwa jest dokument prawny - faktura VAT (dołączona do pozwu) wiążący dwie osoby prawne, na postawie którego jedna osoba podważa zasadność wysokości żądanej kwoty, a druga grozi skierowaniem sprawy do sądu za nie opłacenia tej kwoty. Odebrana jest tym samym możliwości dochodzenia zasadności zmiany kwoty na drodze sądowej, a zarazem przypadkiem braku symetryczności prawnej, w której jedna strona nie może skorzystać z ochrony prawnej, a druga grozi egzekwowaniem prawnych spor nych należności.

5. Przed ogłoszeniem wyroku powód przekazał sądowi, iż ma bardzo ciężką sytuację materialną, pogorszoną utratą pracy przez żonę. Sąd pomimo to zasądził od powoda zwrot kosztów procesu, pomimo tego że był całkowicie zwolniony od kosztów sądowych, a postępowanie sądowe obarczone było niejasnościami procesowymi oraz nieuzasadnioną przewlekłością (postępowanie wszczęte w dniu 5 października 2009 roku złożonym pozwem i zakończone oddaleniem pozwu w dniu 30 marca 2011 po 18 miesiącach przyjęcia i rozpatrywania tego pozwu), do których powód się nie przyczynił. Dwa lata bezskutecznego postępowania ze znamionami nieuzasadnionej przewlekłości, narażające powoda na koszty spowodowane dwuletnim daremnym oczekiwaniem na rozpatrzenie sprawy i w związku z tym dwuletnim narostem zaległości za spłatę spor nych kosztów wraz z odsetkami pozwanemu jest już zbyt dużym obciążeniem w stosunku do powoda i jego rodziny.

W poważaniem

mgr inż. Waldemar Wietrzykowski